Sana dokunabilme, sonra da öpebilme düşüncesi ile ruhuma hazzın doluyor
Bilmezsin ki yar, bir yar kenarında seni düşünüp beklediğimi
Uçuyor bak kelebekler birgün de olsa yaşayabilme sevinciyle
Konuyorlar kalbimin ucuna ve derin bir acı duyuyorum yokluğunda.
Yakup Icik
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder